Και να που ξαφνικά η χώρα βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος.
Το ποια θα είναι τελικά η κατάληξη της όλης ιστορίας δεν μπορώ να το ξέρω.
Δεν μπορώ καν να μαντέψω τι θα γίνει τις επόμενες μέρες.
Όμως κανένας δεν δίνει σημασία στο τι θέλω εγώ, ίσως ακόμα και εγώ ο ίδιος.
Η χώρα μου όμως βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή.
Είναι ίσως στο πεπρωμένο της να ρίχνεται πρώτη στην μάχη.
Τούτος ο λαός στα χιλιάδες χρόνια της ιστορίας του δεν έχει πάψει να θυσιάζεται, δεν έχει πάψει να υποφέρει.
Τώρα όμως;
Τώρα φοβάμαι.
Τούτη εδώ η κρίση μοιάζει να είναι ξεχωριστή.
Σήμερα δεν υπάρχει φανερός εχθρός, σήμερα δεν υπάρχουν βάρβαροι, ή ακόμα-ακόμα μας έχουν κάνει να πιστέψουμε ότι οι βάρβαροι είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Ήμασταν αμαρτωλοί και είναι δίκαιο να υποφέρουμε, πήραμε χρήματα και πρέπει να τα επιστρέψουμε, χρησιμοποιήσαμε πλούτο που δεν μας ανήκε.
Εγκεφαλικός πόλεμος, πού μαζί με την διχόνοια, ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα τούτης της φυλής έχουν αρχίσει να δίνουν καρπούς.
Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι τα όπλα μας σιγά-σιγά αδειάζουν. Μάλλον μένει μόνο μια σφαίρα στην θαλάμη, μόνο ένα βέλος στην φαρέτρα:
Οι επερχόμενες εκλογές! Όποτε η Άρχουσα Τάξη αφήσει να γίνουν.
Γιατί μπορεί αυτές (οι εκλογές) μπορεί να μην είναι κατά την γνώμη μου, ο καλύτερος τρόπος έκφρασης της γνώμης ενός λαού, δεν παύουν όμως κάποιες φορές να δημιουργούν λύσεις στα αδιέξοδα.
Γιατί πραγματικά είναι καλύτερα η επίτευξη μιας κάποιας λύσης με εκλογές παρά το άναμμα της τυφλής βίας στους δρόμους.
Τώρα η ψήφος του καθενός από εμάς θα πρέπει να είναι πολύ μετρημένη.
Πάψαμε να είμαστε ο «κυρίαρχος λαός» δεν ξέρω καν αν μας έχει μείνει περηφάνια.
Δεν βλέπω, κοιτάζοντας τα ψηφοδέλτια, το όνομα ενός ηγέτη που να μπορεί να σηκώσει την χώρα και τούτον τον λαό στους ώμους του.
Αλλά….
Μια σφαίρα έχει ο καθένας μας. Ας την χρησιμοποιήσει σωστά.
Ίσως η συνιστώσα όλων αυτών των βολών να φέρει αναίμακτα την λευτεριά στην Ελλάδα.
Μια σφαίρα…..
(c) HeadWaiter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου