Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

ΟΧΙ κ. Τσίπρα.




Πολύς ντόρος γίνεται τις τελευταίες μέρες για το αν θα πρέπει η συμφωνία με τους εταίρους ( e-mail Βαρουφάκη) να περάσει ή όχι από την Βουλή για επικύρωση. 

Μέχρι και η Ν.Δ θυμήθηκε τις τελευταίες ώρες την αγάπη της για την Δημοκρατία και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.  

Μάλλον οι αρνητές του Ολοκαυτώματος της χώρας βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία να νομιμοποιήσουν τις μέχρι σήμερα πράξεις τους, και να κλείσουν την Συνταγματική τρύπα που άφησε το 1ο και 2ο μνημόνιο

Αν υπάρχει έστω και ένας στο κυβερνητικό στρατόπεδο που να πιστεύει πως η «δημιουργική ασάφεια» του κ. Βαρουφάκη μπορεί κάποια στιγμή να χρησιμοποιηθεί με τρόπο που θα δένει πισθάγκωνα την χώρα, είναι καλύτερο για την κυβέρνηση να ανεχθεί για λίγο χρόνο τα ουρλιαχτά για μη δημοκρατικές διαδικασίες από τον Άδωνη. 

Άλλωστε οι εταίροι μας μιλάν κιόλας για «τρίτη τροποποίηση. (Third Amendment Agreement)    

Ας μην έλθει λοιπόν στην Βουλή.
Και ας δείξει (η Βουλή) κάποια άλλη στιγμή την δημοκρατική της ευαισθησία. 


Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Υποτέλεια.



Πρέπει να έχουν περάσει περισσότερα από 20 χρόνια. 

«Την εξουσία, την δύναμη πρέπει να την έχουν οι εργάτες. Αυτοί δημιουργούν τον πλούτο, αυτό μπορεί να φέρει την κοινωνική δικαιοσύνη» 

Ήταν η πρώτη φορά που διαβάζοντας αυτά τα λόγια σε μια οθόνη P.C. κτύπησε ένα άλλο καμπανάκι μέσα μου. 

Μάλλον όχι καμπανάκι, ολάκερη καμπάνα. 

«Την εξουσία, την δύναμη την έχει όποιος έχει την πληροφορία.»
Και η πληροφορία έκανε την διαφορά τα τελευταία 30 χρόνια. 

Όποιος έχει την πληροφορία, όποιος μπορεί να την διαχειριστεί, μπορεί να κάνει την διαφορά στον σύγχρονο κόσμο. 

Όμως να και πάλι μετά από τόσα χρόνια αναγκάστηκα να αλλάξω γνώμη.
Η πληροφορία έγινε καθημερινότητά μας.

Ένας απίστευτος όγκος πληροφοριών διακινείται καθημερινά δίπλα μας, γύρω μας. 

Πληροφορίες που πολλές φορές αλλάζουν σε νόημα και βαρύτητα με ταχύτητα δευτερολέπτου. 

Έτσι κάποια στιγμή και αυτή ακόμα η δύναμη της πληροφορίας κατέρρευσε μέσα από τον ίδιο τον όγκο της, μέσα από την ίδια την ταχύτητά της. 

Δεν έφτανε, δεν φτάνει μόνο η πληροφορία για να ελέγχεις, για να μπορείς να αντλείς δύναμη από την δύναμή της. 

Ακόμα και ο έλεγχός της, χωρίς τουλάχιστον να σε πουν γραφικό ή δικτατορίσκο, είναι κάτι αδύνατον. 

Το σωτήριον έτος 1455 μΧ ήταν το έτος “βλασφημία” για τα ιερατεία όλου του πλανήτη.
Με την εφεύρεση της τυπογραφίας τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας άρχισαν να ρίχνουν κλεφτές ματιές στην γνώση που τους ηγεμόνευε. 

Για αρκετά χρόνια η αντίδραση του ιερατείου περιορίσθηκε στην καύση των βιβλίων. 

Σήμερα που η πληροφορία και η γνώση βρίσκονται παντού απλά ψάχνουν τρόπο να την ακυρώσουν ή και να την αγνοήσουν. 

Και αφού δεν μπορούν ποια να ελέγξουν την πληροφορία, άρχισαν να ελέγχουν τους ανθρώπους που την μεταδίδουν, ή την δημιουργούν. 

Δεν χρειάζεται να ελέγξεις, να σκλαβώσεις, να φιμώσεις έναν ολόκληρο λαό.
Αρκεί να ελέγξεις, να υποτάξεις, να δωροδοκήσεις  τις λίγες δεκάδες ή εκατοντάδες που ηγούνται αυτού του λαού. 

Εύκολα έτσι πετυχαίνεις, ο τρόπος που εσύ σκέφτεσαι, η αλήθεια που εσύ επιθυμείς να είναι η νόμιμη και μόνη αλήθεια αυτού του λαού. 

Η Δημοκρατία της Υποτέλειας προ και μέσα των πυλών. 


Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Je suis……μαλάκας.




Σε όλους μας αρέσουν οι θεατρικές παραστάσεις. 

Ομολογουμένως η πιο πετυχημένη των τελευταίων ετών ήταν η παρέλαση ευρωπαίων και άλλων ηγετών, σε έναν έρημο δρόμο του Παρισιού, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο την «αλληλεγγύη» τους για την σφαγή στο περιοδικό Charlie Hebdo.

Ήταν εύκολο να διακρίνεις σε αυτήν την κουστωδία την αφρόκρεμα των υπερασπιστών της ελευθερίας γνώμης και τύπου όπως οι κ.κ. Νετανιάχου, Σαμαράς, Ραχόι, Μέρκελ,

Αν και έδωσα μια πολύ προσεκτική ματιά στην φωτογραφία, μου ήταν αδύνατο να διακρίνω τον πολυαγαπημένο φίλο της Ελλάδος, υπουργό οικονομικών της φίλης, συμμάχου, δανείστριας και εταίρας (θηλυκό του εταίρος; ) Γερμανίας κ.κ. Wolfgang Schäuble. 

Είμαι όμως σίγουρος ότι ψυχικά, ίσως να μην μπορούσε σωματικά, ήταν εκεί μαζί με όλους τους υπόλοιπους, για να διαμαρτυρηθεί, και να δώσει υπόσχεση στους λαούς της Ευρώπης πως ότι έγινε ήταν έξω και πέρα από τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Αλλά πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις, σε τούτην δω την μικρή Ευρωπαϊκή Επαρχία του χρέους το "Je suis Charlie" ξεψύχησε. 

Οι Einsatzgruppen, μάλλον δεν έχουν διαβάσει Αριστοφάνη. 

Εδώ λοιπόν, σε αυτήν την μικρή Ευρωπαϊκή επαρχία του χρέους, ο Πρωθυπουργός της χώρας, από βήματος  Βουλής αφόρισε τον δημιουργό της γνωστής γελοιογραφίας από τον ιστότοπο της εφημερίδας «Αυγή». 

Είχε κάνει το ίδιο λίγες μόνο μέρες πριν στο περιοδικό Stern.

Αν κάποιος είχε ενοχληθεί από την γελοιογραφία, θα μπορούσε η Ελληνική Κυβέρνηση να βγάλει μια ανακοίνωση, (αν και σε Δημοκρατίες, δεν είναι αυτή η δουλειά της) να βγάλει μια ανακοίνωση μέσω της διπλωματικής οδού, να βγει μια ανακοίνωση από το Γραφείο του Πρωθυπουργού, ή έστω να εκφράσει την αηδία του ο κηπουρός του Μαξίμου. 

Γιατί θα έπρεπε να γίνει κάτι τέτοιο από τον Πρωθυπουργό και μάλιστα από βήματος της Βουλής;

Ποιος συμβούλεψε, γιατί δεν τολμώ ούτε και να προφέρω τις λέξεις εκβίασε ή ανάγκασε, τον κ. Πρωθυπουργό να προβεί σε αυτήν την δήλωση και μάλιστα μέσα στο κοινοβούλιο;

Je suis……μαλάκας.


Φίλοι...