Δεν ψήφισα Ε.Κ και δεν θα κρίνω πολιτικά τον κ. Λεβέντη.
Άλλωστε το πρόγραμμά του, αν υπάρχει, δεν θα διαφέρει και πολύ από αυτό των συστημικών κομμάτων: Άναρθρες κραυγές.
Δεν μπορώ όμως να μην κοιτάξω με δέος τον Άνθρωπο Λεβέντη.
Τον γραφικό και τρελλό του πολιτικού μας συστήματος.
Επί 20 και πλέον χρόνια «λουζόταν» ήττες και χλευασμό.
Για 20 ολάκερα χρόνια ερχόταν καθημερινά αντιμέτωπος με την αδιαφορία, την ήττα, την απαξίωση.
Είχε όμως έναν στόχο και δεν τον πρόδωσε ούτε για μια στιγμή.
Δεν ξέρω αν αξίζει να αναλωθεί η ζωή ενός ανθρώπου με τέτοιον τρόπο.
Ξέρω όμως ότι προσπάθησε, προσπάθησε πιο πολύ από όσο μερικές φορές η ζωή μας δίνει το δικαίωμα και τελικά το σύμπαν συνωμότησε.
Ίσως αυτός ο άνθρωπος να είναι καλό παράδειγμα για όλους εμάς της ήσσονος προσπάθειας και της γρήγορης απογοήτευσης.
Όσο είναι, όσο θα είναι στην Βουλή, το blog δεν θα τον κρίνει πολιτικά.
Κέρδισε ένα είδος ασυλίας, την πλήρωσε ακριβά, αλλά την κέρδισε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου