Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Γύμνια.




Και να ήθελες δεν μπορούσες να μην τους δεις. 

Τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής εκστρατείας και αν δεν διέκρινες το λογότυπό του καναλιού, στο πάνω αριστερό μέρος της οθόνης, κάποιες φορές φαινόταν σαν να έχει χαλάσει το τηλέ-κοντρόλ.

Παντού και σε κάθε κανάλι τα ίδια.
Προεκλογικές συγκεντρώσεις που μόνο η μαεστρία του σκηνοθέτη έκρυβε την πενία ανθρώπινου δυναμικού και ιδεών. 
Χωρίς τέλος τηλεοπτικά πάνελ στα οποία η αγένεια και η μη ύπαρξη επιχειρημάτων ήταν το κοινό τους χαρακτηριστικό. 
Και φυσικά το λογότυπό της ΝΕΡΙΤ.
Για να σου θυμίζει σε ποια χώρα κατοικείς
Για να σου θυμίζει πόσο σκλάβος είσαι.
Και κανένας από τους «πρωταγωνιστές» δεν θέλησε, δεν μπόρεσε, να κρύψει την γύμνια του. 
Γυμνός ο Αρχηγός. Ούτε ο ίδιος μπορεί να πιστέψει όσα λέει. 
Ξέρει πως η ΕΣΣΔ αποτελεί ποια κομμάτι της Ιστορίας.
 Δηλώνει σίγουρος για τους 180 και την πρωτιά.
 Οραματίζεται και υμνεί την αυτοδυναμία, που δεν θέλει. 
Γυμνοί και οι οπαδοί στα θεωρεία, ψάχνουν την βροχή που θα τους σώσει.
Ακόμα ποιο γυμνοί όλοι εμείς στον καναπέ μπροστά στο χαζοκούτι.
Κανείς δεν πιστεύει κανέναν.
80% θα είναι η εισπραξιμότητα  για τον ΕΝΦΙΑ είχε αναφέρει η Τρόικα.
Και η εισπραξιμότητα έφτασε λίγο ποιο πάνω.
Και τώρα θα πάει λέει ο Τσίπρας να διαπραγματευτεί το χρέος!
Μα γιατί; Αφού οι Έλληνες πληρώνουν. 
Πριν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση οι ψηφοφόροι του και όχι μόνο τον έχουν αφήσει ακάλυπτο. 
Άσε που αν ο Τράγκι κάνει πως μειώνει ή σταματά την ρευστότητα, την άλλη μέρα ο Τσίπρας θα θυμίζει τον Απόστολο Αντρέα: Σταυρωμένος ανάποδα. 
Ένας λαός που έχει παραδοθεί.
Ανίκανος για οποιαδήποτε θυσία, οποιαδήποτε υπέρβαση.
Αλήθεια πως έπεσε η κυβέρνηση Σαμαρά;
Από την λαϊκή οργή; 
Και πως θα φερθεί ο ψηφοφόρος σε βουλευτές που εν μια νυκτία άλλαξαν θέση και γνώμη, στο θέμα του ΠτΔ και που σήμερα φιγουράρουν σε περίοπτες θέσεις στα ψηφοδέλτια; Και αλήθεια κανένας συνάδελφός τους δεν ενοχλείται;
Ας το αφήσω. Το post απόψε αναφέρεται σε άλλου είδους γύμνια. 
Ας ξαναγυρίσουμε στην κυβέρνηση Σαμαρά και στην πτώση της.
Ήταν στην εξουσία δυόμισι χρόνια, σαν συνέχεια της κυβέρνησης Παπαδήμου τρία και αν δούμε και την περίοδο GAP, πέντε ολόκληρα χρόνια. 
Πέντε ολάκερα χρόνια.
Τρείς πρωθυπουργοί, μία πολιτική. 
Και καμμιά αντίδραση. Φυσικά και δεν αναφέρομαι στις  24ωρες της ΓΣΕΕ, ούτε στις ασκήσεις τόνωσης ηθικού του ΠΑΜΕ. 
Καμιά αντίδραση για πέντε χρόνια. 
Πέντε ολόκληρα χρόνια περιμέναμε στον καναπέ μας τον Τσίπρα.
Πέντε ολόκληρα χρόνια περιμέναμε για έναν άλλο σωτήρα. 
Να πάει αυτός και όχι εμείς να διαπραγματευτεί.
Πέντε ολάκερα χρόνια, και τον στέλνουμε άοπλο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φίλοι...