Δεν είμαι μέλος των ΑΝΕΛ.
Σε αντίθεση με όσα οι αποχωρήσαντες από το εν λόγω κόμμα δηλώνουν, είναι πολύ συντηρητικοί για τα πιστεύω μου.
Είναι ένα κόμμα που δεν θέλει να διαλύσει το σύστημα, θέλει απλά να το διορθώσει, ίσως να το κάνει λίγο ποιο ανθρώπινο.
Και για αυτό έμεινα άφωνος για την επίθεση που δέχτηκε τις τελευταίες μέρες.
Τελικά το σύστημα που μας κυβερνά είναι αμείλικτο.
Δεν δέχεται την παραμικρή εκτροπή.
Αφού πέτυχε και παρέλαβε την δήλωση μετανοίας του ΣΥΡΙΖΑ τώρα διαλύει τους ΑΝΕΛ.
Δεν ανέχεται την παραμικρή παρέκκλιση, δεν συγχωρεί την διαφορετική γνώμη.
Ενισχύει κόμματα σαν την Χρυσή Αυγή, μόνο και μόνο για να μπορεί να κρύβει την βαρβαρότητά του μέσα από τις ενέργειες των χρυσαυγιτών.
Επιδοτεί τον φόβο για να πετύχει την χωρίς όρους παράδοση στις επιλογές του.
Δεν πέτυχαν πολλά οι ΑΝΕΛ στους λίγους μήνες ζωής που έχουν σαν κόμμα.
Έμειναν σε ποσοστά κάτω του 10%.
Ίσως να φταίει η απέχθεια που δείχνουν για αυτούς τα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Ίσως να φταίει ο χαραχτήρας του προέδρου τους, που κάποιες φορές δείχνει σαν οδοστρωτήρας που θέλει να ισοπεδώσει τα πάντα στο πέρασμά του, κάποιες άλλες χωρίς σκοπό, και κάποιες άλλες λάμπει με την απουσία του.
Ίσως πάλι να φταίει η πεποίθηση κάποιων στελεχών στην ιεραρχία του κόμματος ότι δίνεται μια μάχη για την τιμή των όπλων, χωρίς πιθανότητα επιτυχίας.
Ή ίσως και να μην θέλουν ποια.
Δεν έχει σημασία.
Το μόνο εναπομείναν αντιμνημονιακό κόμμα στην Ελλάδα σύρεται στην ανυποληψία.
Και δεν είναι καλό αυτό.
Ούτε για την Ελλάδα, ούτε για τους Έλληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου