Ακούγεται αρκετά συχνά τώρα τελευταία η φράση το «λόμπι της δραχμής»
υποτιμητικά από τους κυβερνώντες αλλά και τα παπαγαλάκια τους.
Αν λοιπόν η χώρα και οι πολίτες της έχουν τόσο κακές αναμνήσεις από την Δραχμή ας αλλάξω λίγο την φράση.
Το λόμπι επαναφοράς σε Εθνικό Νόμισμα.
Ας δούμε την διαφορά ανάμεσα σε Εθνικό Νόμισμα και euro, και μάλιστα ξεκινώντας από τα ποιο απλά.
Υποθέτουμε λοιπόν ότι την αποφράδα μέρα που ο GAP από το Καστελόριζο (τι σκηνικό και αυτό! ) ανακοίνωσε ότι λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν, είχαμε Εθνικό Νόμισμα.
Μια πρώτη κίνηση θα μπορούσε να ήταν η υποτίμηση του Εθνικού Νομίσματος.
Ήταν κάτι που ο πατέρας του το είχε κάνει δυο φορές, αν θυμάμαι καλά.
Υποτίμηση του Εθνικού Νομίσματος και όχι εξαθλίωση της ζωής των Ελλήνων.
Χώρες έζησαν για πολλά χρόνια με χαρτονομίσματα με 4 και 5 μηδενικά. Μετά όταν η οικονομία ανέκαμψε απλά έσβησαν τα μηδενικά, χωρίς ΔΝΤ, χωρίς Μέρκελ, χωρίς κανόνες γραφειοκρατών, χωρίς επιτρόπους σε Υπουργεία.
Και ας μην βιαστεί κάποιος να αναφέρει το παράδειγμα την Αργεντινής. Η Αργεντινή είχε συνδέσει το νόμισμα της με το Αμερικάνικο Δολάριο.
Συμβαίνει αυτό σε κράτη, όταν ο έλεγχος της εθνικής οικονομίας περνά σε παράγοντες εκτός συνόρων.
Ας υποθέσουμε όμως ότι τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα και ο GAP ζητούσε και πάλι την βοήθεια του ΔΝΤ, όπως έγινε με την Τουρκία π.χ.
Το όλο θέμα θα ήταν καθαρά εσωτερικό της Ελλάδος και δεν θα αφορούσε κανέναν άλλον εκτός της χώρας. Ούτε τον Γερμανό, ούτε τον Γάλλο ή τον Ιταλό φορολογούμενο.
Αυτά με λίγα λόγια για το Εθνικό Νόμισμα, την μισητή και χωρίς αίγλη δραχμούλα.
Ας δούμε λίγο και το euro της υψηλής κοινωνίας.
Το Ελληνικό κράτος όπως και όλα τα ανεξάρτητα κράτη στον πλανήτη έχει το δικαίωμα έκδοσης νομίσματος. ( Άρθρο 80-2 του Συντάγματος)
Όμως με το άρθρο 28-3 του Συντάγματος γίνεται γνωστό ότι η χώρα έχει δεχθεί περιορισμό στην άσκηση της εθνικής της κυριαρχίας και μάλιστα αναφέρεται ο λόγος:
28-3 «εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας»
Εντάξει σπουδαίο εθνικό συμφέρον μας ώθησε σε περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας, ας δούμε όμως και πως χειρίζεται η ΕΚΤ το δικαίωμα που απλόχερα η ελληνική πολιτεία παραχώρησε:
Λοιπόν η ΕΚΤ τυπώνει χαρτονόμισμα για λογαριασμό των κρατών της Ευρωζώνης και το δανείζει με τόκο 1% στις τράπεζες.
Δηλαδή για κάθε 100€ που δανείζει παίρνει πίσω 101.
Δηλαδή το Ελληνικό κράτος, και κάθε κράτος της Ευρωζώνης, πληρώνει 1% και παραπάνω, τις ποιο πολλές φορές, τόκο για το δικαίωμα ,που παραχώρησε, έκδοσης νομίσματος.
Φτωχή μου δραχμούλα. Ένας αμνήμονας λαός σε απαρνήθηκε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου