Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Ο καλός μπάτσος και ο κακός μπάτσος.



Είναι μια παράσταση σε  εξέλιξη πέντε και κάτι χρόνια. 

Κακός μπάτσος η τριμερής επιτροπή (έτσι θα λένε από δω και πέρα την Τρόικα).
Καλός μπάτσος η κυβέρνηση και ακόμα καλύτερος η αντιπολίτευση.

Και τι δεν έχουμε ακούσει όλα αυτά τα χρόνια. 

Πιστόλια πάνω στο τραπέζι, σκληρές διαπραγματεύσεις, ευλογία το μνημόνιο, αν δεν μας τα ζητούσαν έπρεπε να τα κάνουμε μόνοι μας, θα βγούμε το '09, το '10, το '11, το '12, έρχεται η ανάπτυξη, άριστος πρωθυπουργός ο Παπαδήμος, αντιμνημονικός ο Σαμαράς, αριστερός ο Τσίπρας, σεβόμαστε τις θυσίες του Ελληνικού λαού, καλό κουράγιο Έλληνες, η ανεργία θα πέσει, αντιλαμβάνομαι ότι είναι σκληρά τα μέτρα αλλά είναι προσωρινά, ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας, όλοι μαζί τα φάγαμε, θα ξαναπάρουμε τα κλεμμένα, κλέφτης ο υδραυλικός, απατεώνες οι γιατροί, σύμφωνη με τι Σύνταγμα η πείνα, έτσι γίνεται και στας Ευρώπας, μπορούμε και χωρίς ρεύμα, θέλουμε αλλά δεν μας αφήνει η Τρόικα, δεν θα δεχθούμε ποτέ ανθύπατους στα Υπουργεία, η χώρα δεν είναι υπό κατοχή, αν ήμουν Γερμανός θα ήμουν περήφανος για την Ελλάδα, το ΔΝΤ πρέπει να ζητήσει συγνώμη από την Ελλάδα, Ε.Ε και euro είναι τα θεμέλια για την ανάπτυξη, θα πεινάσετε, δεν θα έχετε φάρμακα, βενζίνη, κωλόχαρτα.

Όλα αυτά και άλλα τόσα.
Πέντε χρόνια συνεχών παραστάσεων. 

Πέντε χρόνια για να πιστέψεις στην αναγκαιότητα της φυλακής σου.
Πέντε χρόνια για να αποδεχθείς την αμαρτία την ενοχή σου.
Πέντε χρόνια για να παραδοθείς, να υποταχθείς.
Πέντε χρόνια μαρτύρια για το καλό σου.
Και είναι ασεβείς, παρανοϊκοί και αιθεροβάμονες όσοι μιλούν για το αντίθετο. 

Η Γερμανία είναι ανίκητη. 7 έριξε στην Βραζιλία.
Κρύψου στο καβούκι σου, μην αντιδράς. Θα περάσει η μπόρα. 

Είναι όμως όλοι τους το ίδιο.
Πρωταγωνιστές στην ίδια παράσταση. 

Σκοπό μόνο έχουν την υποταγή σου, τον φόβο σου, την υποτέλειά σου. 

Ζουν και μεγαλουργούν από την δική σου αδυναμία, από τον δικό σου ραγιαδισμό. 

Σαν βρυκόλακες απομυζούν κάθε ίχνος ζωής από μέσα σου για να γίνουν πιο δυνατοί, πιο πλούσιοι και ακόμα πιο ισχυροί. 

Ζεις μέσα στην εικονική πραγματικότητα που έχουν ετοιμάσει για σένα.

Πιστεύεις ότι αυτοί θέλουν να πιστεύεις. 

Φοβάσαι ότι αυτοί θέλουν να φοβάσαι.
Τρως ότι αυτοί σου δίνουν. 

Αγαπάς ότι και όπως αυτοί θέλουν.
Μισείς ότι σου δείξουν να μισήσεις. 

Και όταν νοιώσεις το λουρί να γίνεται πολύ στενόχωρο, πολύ σφιχτό, το λασκάρουν λίγο για να νοιώσεις και εσύ ότι είσαι το αφεντικό. Ο κυρίαρχος Λαός. 

Αλλά όλοι παίζουν στην ίδια παράσταση.
Ο κακός, ο καλός και ο ακόμα πιο καλός μπάτσος. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φίλοι...