Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Το Αλάθητο.




Κτύπησε κόκκινο στα ΜΜΕ η αντιπαράθεση της οικογένειας Βαρουφάκη με καμιά 40ριά Έλληνες πολίτες, κατά την διάρκεια του δείπνου που το συγκεκριμένο ζευγάρι είχε σε γνωστό εστιατόριο της οδού Βαλτετσίου στα Εξάρχεια. 

Και μάλλον θα μείνω σκεπτικός στην προσπάθεια του Υπουργού αλλά και των ΜΜΕ να πείσουν για το αίσιο τέλος. 

Όχι δεν θα ισχυριστώ ότι στο εν λόγω επεισόδιο έγινε τίποτε περισσότερο από ότι, το Υπουργείο, τα ΜΜΕ, και οι φίλα προσκείμενες προς τους διαμαρτυρόμενους σελίδες, ανέφεραν. 

Το πρόβλημα είναι αλλού.
Και δεν είναι στην Βαλτετσίου, στην Θεμιστοκλέους ή στην Ναυάρχου Νοταρά.
Το πρόβλημα είναι σε όλη την Ελλάδα. 

Δεν ακούμε, δεν καταλαβαίνουμε ή μάλλον δεν θέλουμε να καταλάβουμε. 

Ο καθένας από εμάς έχει τόσο ποτιστεί από  προκάτ ιδέες που έχουν γίνει όχι δεύτερο πετσί μας, αλλά ακόμα και η ίδια η ύπαρξή μας. 

Δεν ανεχόμαστε καν διαφορετική γνώμη.
Το Αλάθητο μας καθοδηγεί. 

Είναι χιλιάδες οι φορές που αντί για πολιτικός λόγος ακούγεται, και ζητώ συγνώμη από τον συμπαθή φίλαθλο, το «άντε γειά» του Τσουκαλά. 

Και φυσικά αναπόσπαστο τμήμα αυτού του αλάθητου είναι ο Ηγέτης. 

Τίποτε δεν έχει την ικανότητα να επεξεργαστεί ο Εγκέφαλος και απλά μένει στις εντυπώσεις, στο έτοιμο φαγητό. 

Ομάδες, εύκολα προβλέψιμες, εύκολα καθοδηγούμενες. 

Πόσος χρόνος έχει περάσει, αλήθεια, από την Άνοιξη των «Αγανακτισμένων»; 

Ποιος αλήθεια θυμάται με πόση αμηχανία, το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο της χώρας και αυτή ακόμα η κοινωνία, τους αντιμετώπισε; 

Ποιος είδε, θυμάται τις limo του ΠτΔ  αλλά και του Πρωθυπουργού με «σπασμένα τα φρένα» να ζητούν καταφύγιο στην Βουλή; 

Ίσως περισσότερο και από αυτές τις σημαίες, η Άρχουσα Τάξη, φοβάται την απουσία σημαιών. 

Και ποιος ξέρει, αν εκείνες τις μέρες δεν έκαναν την εμφάνισή τους τα όργανα συστημικού κόμματος, ίσως σήμερα τα πράγματα στην Ελλάδα ή και στην Ευρώπη να ήταν διαφορετικά. 


Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Πόσο πιο χαμηλά ακόμα, κ Τσίπρα;




«Με την κατασκευή του πρώτου κρίκου σφυρηλατείται μια αλυσίδα. 

Η πρώτη ομιλία που θα λογοκριθεί, η πρώτη σκέψη που θα απαγορευθεί, η πρώτη ελευθερία που θα απομειωθεί,  μας αλυσοδένει όλους, μα όλους οριστικά.» 

Κλωστή- κλωστή, πόντο-πόντο ξηλώνεται το πουλόβερ της Αριστεράς. 

Ακόμα μια Κυβέρνηση στην Ελληνική Ιστορία που μόνος της σκοπός είναι, να αποδείξει πως είναι ανεξάρτητη και δεν παίρνει εντολές από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής. 

Με απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης, φυσικά-φυσικά, καρατομήθηκε από την διαπραγματευτική ομάδα με τους «Θεσμούς» ο Υπουργός κ. Βαρουφάκης. 

Οπωσδήποτε κάτι τέτοιο θα μπορούσε να θεωρηθεί από τους Εταίρους και Δανειστές ως «μονομερής ενέργεια» γιατί δεν είδαμε να συμβαίνει κάτι ανάλογο και από πλευράς Γερμανίας με την ταυτόχρονη, ας πούμε, καρατόμηση του κ. Wolfgang Schäuble ή εν τέλει του κ. Jeroen Dijsselbloem, που σύμφωνα με την καταγγελία του Πρωθυπουργού στον τηλεοπτικό σταθμό STAR βοήθησε στην εξαπάτηση της κυβέρνησης κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων. 

Αν η Ανεξάρτητη Κυβέρνηση της Ελλάδος “έδωσε” τον κ. Βαρουφάκη, ώστε να βοηθήσει στην επιτυχία των διαπραγματεύσεων γιατί δεν προχώρησε σε κάτι αντίστοιχο π.χ. και η κυβέρνηση της Γερμανίας ή η ΕΕ;

Ο κ. Τσίπρας αρχίζει να ρίχνει τις πρώτες πινελιές για το πορτραίτο που θα μείνει στην ιστορία!

Μάθαμε πως μετά από, αίτημα-προτροπή-παράκληση-πληροφόρηση, των Θεσμών η Ελληνική Κυβέρνηση πήρε την απόφαση επιβολής Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για μεταφορά των διαθεσίμων Δήμων, Περιφερειών, αλλά και σήμερα των ΤΕΙ, στην Τράπεζα Ελλάδος.     

Κύριε Τσίπρα εύκολα μπορεί κάποιος να κατανοήσει τον λόγο που σας έκανε να προβείτε σε αυτήν την ενέργεια και δεν υπάρχει κάποιος που θα σας κατηγορήσει για αυτό. 

Αλλά έπρεπε να προσπαθήσετε με νύχια και με δόντια ώστε να πείσετε Δήμαρχους και Περιφερειάρχες για το πατριωτικό καθήκον αυτής της επιλογής; 

Ξανά να μην ακουστεί η παραμικρή αντίρρηση για τους μύχιους πόθους της Τρόικα; 

Ξανά θα πρέπει να αποδείξει η χώρα, ότι κατοικείται από πρόβατα επί σφαγήν; 

Και ποιο θα είναι το επόμενο σας βήμα κ. Πρόεδρε;
Πως θα δικαιολογήσετε την ιδιοκτησία της Θέλησης των Πιστωτών;  

‘Η μάλλον αφήστε, η Bild, η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), και κάμποσες άλλες φυλλάδες έχουν δώσει την απάντηση. 

Η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά πέτυχε, και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο, να αναδείξει τις διαφορές που έχει ο οικοδόμος με τον φορτηγατζή, τον ταξιτζή, τον ναυτικό, με τον δάσκαλο, με τον φαρμακοποιό ή και ακόμα-ακόμα με τον φούρναρη. 

Μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα μπορούσε να μείνει εκεί ή τουλάχιστον μόνο εκεί. 

Βρίθουν τα πρωτοσέλιδα της Εσπερίας από τον πλούτο που οι Έλληνες έχουν συσσωρεύσει στην Ελβετία, στην Σιγκαπούρη, ακόμα και στα Νησιά του Σολομώντος.  Σιγήν ιχθύος για την SIEMENS, την BENZ, την BAYER, ή την BASF

Και κανένας δεν θα είχε αντίρρηση ακόμα και να δημευθούν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία αν η δήμευση ήταν αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης του ελληνικού κράτους και νομοθεσίας που σκοπό θα είχε να προστατέψει την ευημερία του Ελληνικού λαού

Όμως είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, πως πίσω από κάθε νομοθέτημα, πίσω από κάθε κίνηση βρίσκεται κάποιος κύριος με κουκούλα, που δείχνει από πού και με ποιόν τρόπο θα γίνει ποιο προσοδοφόρα η ληστεία και η υφαρπαγή της λείας. 

Κόμπο-κόμπο ξηλώνεται το πουλόβερ της Αριστεράς.

Κρίκο-κρίκο κεντάνε τις αλυσίδες μας.  


Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.





Με την υπερψήφιση από την Βουλή της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) για τα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων, συμπληρώθηκε τρίμηνο για την πρώτη αντιμνημονιακή  κυβέρνηση της χώρας. 

Ένα τρίμηνο που, πιστεύω, ότι δεν έκανε κανέναν από εμάς πιο σοφούς. 

Είναι τόσα τα αντιφατικά μηνύματα που στέλνει η κυβέρνηση, στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, που ακόμα και αν κάποιος έχει ως μόνη πηγή ενημέρωσης την ΑΥΓΗ ή το site των ΑΝΕΛ θα νοιώσει μπερδεμένος. 

Είναι πραγματικά δύσκολος ο γρίφος που πρέπει να λύσει το δίδυμο Τσίπρα- Καμμένος και γίνεται ακόμα πιο δύσκολος αν κάποιος προσπαθήσει να προσμετρήσει σε αυτόν και τον παράγοντα της «Δημιουργικής Ασάφειας». 

Τελικά μας χρειάζονται τα χρήματα της ΕΕ και του ΔΝΤ;
Χρεωκοπία εντός ή εκτός του euro;
Θα συρθούμε σε άτακτη χρεωκοπία, σε συντεταγμένη ή θα ακολουθήσουμε την συνταγή Σαμαρά, χωρίς τον Σαμαρά αλλά με αριστερά αναλγητικά; 

Η χώρα έχει Νέα Κυβέρνηση.
Τρείς μήνες δεν είναι μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά δεν είναι και μικρό. 

Τρείς μήνες προσπαθώντας για την εκταμίευση μιας Δόσης που δεν θέλουμε. 

Και σε αυτό το τρίμηνο, αν κάποιος αφαιρέσει την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του χρέους, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε. 

Απολύτως τίποτε ιδιαίτερα για τον ιδιωτικό τομέα της Οικονομίας, που σηκώνει και θα σηκώσει το 90% του βάρους από την όποια κυβερνητική απόφαση. 

Και ίσως να έχει δίκιο η κυβέρνηση.
Η Ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη για οτιδήποτε. 

«Ψωμί και ελιά και Κώτσο Βασιλιά» ήταν το σύνθημα που συσπείρωνε τις μάζες μόλις λίγες δεκαετίες πριν.
Στην θέση του Κώτσου ας βάλει κάποιος το euro.  

Και όμως η χώρα αιμορραγεί, ψυχορραγεί για κάποιους άλλους. 

Κουβαλάει φορτίο δυσανάλογο των αμαρτημάτων της. 

Δημόσιο χρέος, ιδιωτικό χρέος, ανεργία, απορρύθμιση επιχειρηματικότητας, υπογεννητικότητα, φυγή κεφαλαίων, εξοστρακισμός εγκεφάλων και μια κοινωνία βαθιά διχασμένη και ηττημένη. 

Με ή χωρίς την Δόση, με ή χωρίς το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης (καλά που το θυμήθηκα; ) η χώρα έχει ήδη υποθηκεύσει στον βωμό του euro, όχι μόνο τα ασημικά της αλλά και τις ζωές των επομένων γενεών.  

Γιατί ακόμα και αν σκίσουμε, με έναν νόμο, το μνημόνιο, οι υποχρεώσεις της χώρας που απορρέουν από την δανειακή σύμβαση αλλά και η κηδεμονία των εταίρων δεν αφήνουν περιθώρια, ακόμα και για τους πιο αισιόδοξους. 

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σιγά αλλά σταθερά φαίνεται να διολισθαίνει στον τρόπο σκέψης των δανειστών και εταίρων. 

Ελπίζω, εύχομαι, ευελπιστώ να υπάρχουν και «δεύτερες σκέψεις».

Γιατί είναι ντροπή για την κοινωνία μας να θυσιάσει τις επόμενες γενιές μόνο και μόνο για να καταστήσει διαχειρίσημο τον εξανδραποδισμό της


Φίλοι...