Τσικνοπέμπτη του 2013
3ος χρόνος κατοχής της χώρας.
Μια κατοχή που εξελίσσεται σε ανθρωπιστική κρίση.
Μερικές χιλιάδες πεινασμένοι Αθηναίοι περιμένουν στην σειρά, για μια μερίδα κρέας, στην γιορτή που οργάνωσε ο Δήμος και η Βαρβάκειος
Μια γιορτή όπως η Τσικνοπέμπτη μεταβλήθηκε σε συσσίτιο για τους Άθλιους της κοινωνίας. Για τους Άθλιους των Αθηνών.
Φαίνεται, εκτός από τα πρόσωπα, να μην έχουν αλλάξει και πολλά από την προηγούμενη Κατοχή.
Στο ίδιο έργο θεατές.
Με την μεγάλη μάζα να πεινάει, η συμμαχία των προθύμων λειαίνει το έδαφος για τους αυριανούς ηγέτες της χώρας, όπως ακριβώς οι γενάρχες τους 70 χρόνια πριν.
Και ο Λαός; Ο Λαός με τσακισμένη αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια, στριμώχνεται στις πλατείες ζητιανεύοντας ένα πιάτο φαγητό, δίνοντας τροφή στα ντόπια και ξένα ΜΜΕ και συνετίζοντας όσους είναι αντίθετοι με την Νέα Τάξη.
Ζητιανεύει.
Ζητιανεύει την εύνοια της Άρχουσας Τάξης.
Ικετεύει για το Ιερό Κτύπημα στην πλάτη.
Συνωστίζεται για το ψητό της Τσικνοπέμπτης.
Και έτσι θεριεύει η αυτοπεποίθηση των κατακτητών.
Γιατί άνδρες Αθηναίοι;
Γιατί Άθλιοι των Αθηνών;
Γιατί σταθήκατε την ουρά για να ζητήσετε φαγητό από κάποιον που λίγες μέρες πριν άκουσε να τον φωνάζουν Ναζί;
Γιατί;
Γιατί δεν πήγατε όλοι μαζί, και με την μπάντα μπροστά να ζητήσετε φαγητό έξω από την Βουλή;
Γιατί Άθλιοι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου