Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Και πληρώνω φόρους.



Πραγματικά απολαυστικό το post του analyst.gr, για την διαμάχη που έχει ξεσπάσει, όσον αφορά την υποχρεωτική χρήση ηλεκτρονικού χρήματος και για το τι είναι χρήμα. 

Αλήθεια πόσο δικό μας, πόσο περιουσία μας είναι το μονό-euro που υπάρχει αυτήν την στιγμή στην τσέπη μας και για να το αποκτήσουμε γλύψαμε τον προϊστάμενο, μείναμε 8-10-12 ώρες καθιστοί σε ένα γραφείο, εκτεθήκαμε στον ήλιο, στην βροχή, στο κρύο, και κάποιοι από εμάς με πιο ελαστική συνείδηση, παρανομήσαμε ηθικά ή νομικά, κλέψαμε ή σκοτώσαμε για να το αποκτήσουμε; 

Πόσο περιουσία μας είναι αυτό το μονό-euro; Πόσο μας ανήκει το αποτέλεσμα, της όποιας δουλείας υποχρεωθήκαμε, για να το αποκτήσουμε; 
 
Αν ξεκίνησα σήμερα το πρωί να πάω στο γραφείο, ας πούμε, είναι σίγουρο, άσχετα με το μεταφορικό μέσον που χρησιμοποίησα πως πλήρωσα έναν κάποιον φόρο. 

Φόρο πλήρωσα επίσης για την καρέκλα που κάθομαι. 

Πλήρωσα φόρο για το γραφείο, τον στυλό, το P.C. πλήρωσα για το χαρτί.

Πλήρωσα επίσης φόρο για το ασανσέρ, την πόρτα που έκλεισα πίσω μου, για την κλειδαριά της. Πλήρωσα φόρο για την τζαμαρία που δεν αφήνει τον αέρα να μπει, αλλά και για τον «κονσέρβα» αέρα του αιρκοντίσιον. 

Πλήρωσα φόρο για το κωλόχαρτο του Άδωνη αλλά και για το νερό, που τράβηξα μετά στο καζανάκι. 

Ίσως όμως δεν θυμάμαι αν πήρα απόδειξη για το σάντουιτς ζαμπόν τυρί που έφαγα για δεκατιανό.   

Αλλά μάλλον είναι σίγουρο πως ο γεωργός πλήρωσε φόρο για τον σπόρο και τα μηχανήματα που χρησιμοποίησε για το στάρι, και μετά είναι ο μύλος, ο φούρνος, οι ζωοτροφές που χρησιμοποιήθηκαν για να έχω εγώ το ζαμπόν και το τυρί, το σφαγείο, το τυροκομείο, ο μεταπωλητής, το φορτηγό που έφερε κοντά όλες αυτές τις εργασίες. 

Δεν μπορεί κάποιος από όλους αυτούς πλήρωσε τον οβολόν του στο κράτος για να μπορώ εγώ χωρίς ενοχές να απολαμβάνω το δεκατιανό μου. 

Πλήρωσα φόρο στο κράτος για το μήνυμα που έστειλα στην γυναίκα μου, για το τηλέφωνο που πήρα στον γιο, να του ευχηθώ καλή θητεία. 

Πλήρωσα φόρο για το δενδράκι που βρίσκεται απέναντι στο πάρκο, και για τα φάρμακα που θα πάρω, αν προλάβω και γεράσω.

 Πλήρωσα φόρο για να μπορώ να βλέπω τον Άδωνι στο χαζοκούτι. 

Το χρήμα έπαψε να είναι εργαλείο συναλλαγής. Είναι απλά ένα πολύ καλό εργαλείο συλλογής φόρων. 

Και τώρα θέλουν να το κάνουν και άυλο για να πατάξουν, υποτίθεται την φοροδιαφυγή. 

Το αποτέλεσμα της δικής μου δουλείας να το φυλάσσει, να το κρατάει άλλος. 

Και αυτός θα αποφασίζει πόσα χρειάζομαι, πόσο θα υποτιμήσει την εργασία μου. πόσα θα πάρει από το πορτοφόλι μου. 

Και πως βαφτίζουμε όλην αυτήν την ληστεία;
Φοροδιαφυγή! 

Ίσως και να μας βοηθούσε, αν ξέραμε… το όνομα του Νονού….


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φίλοι...