Σκληρές διαπραγματεύσεις με την Τρόικα ο κ. Παπανδρέου.
Σκληρός, πολύ σκληρός, διαπραγματευτής, για το καλό της χώρας, ο κ. Βενιζέλος.
Ακόμα ποιο σκληρό το δίδυμο Σαμαρά-Στουρνάρα.
Και μετά από τρίχρονες σκληρές διαπραγματεύσεις με ότι καλύτερο, σε θέμα ηγεσίας, είχε αυτή η χώρα, φτάσαμε στο σημείο το IMF (ΔΝΤ) να παραδέχεται ότι το μνημόνιο ήταν ΛΑΘΟΣ.
Σε τελική ανάλυση όμως το IMF ενεργούσε με γνώμονα το συμφέρον των πελατών του, ( Τράπεζες, κυβερνήσεις, fund’s), οι ελληνικές κυβερνήσεις, και πέρασαν αρκετές, και οι Έλληνες υπουργοί οικονομικών για ποιού το συμφέρον αγωνίζονται;
Η κόκκινη γραμμή, η παραμονή μας στο euro, ποιών τα συμφέροντα εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί;
Των Ελλήνων πολιτών μάλλον όχι.
Γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν δει μια απίστευτη ληστεία στις ζωές τους, που όπως το ίδιο το IMF παραδέχεται κάτι τέτοιο δεν έχει ξανασυμβεί σε καιρό ειρήνης πουθενά στον κόσμο.
Και δεν θέλω να ρωτήσω τους «σκληρούς διαπραγματευτές» αν αισθάνονται την παραμικρή ενοχή για ότι έχει συμβεί, άλλωστε ο νόμος Βενιζέλου περί ευθύνης υπουργών τους έχει δώσει το δικαίωμα να λένε και να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Ούτε θα τους ρωτήσω για τα κλειστά μαγαζιά, τους ανέργους ή τον κόσμο που αποζητά φαγητό στα σκουπίδια.
Όμως θα θελα να ρωτήσω:
Για τις 3.000 αυτοκτονίες ούτε μια παραίτηση;
Τόσο πολύ σας τύφλωσε η εξουσία;
Τόσο πιστοί υπηρέτες είστε;
Τόσο σκλάβοι είμαστε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου