Το 1898 η Ελλάδα, κάτω από την πίεση της ήττας από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 αναγκάστηκε να υπογράψει, εκτός της αποζημίωσης στην Τουρκία, και την αποδοχή των χρεών της πτώχευσης του Τρικούπη.
Αγγλία, Αυστρία, Ρωσία, Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία ήταν οι χώρες που εκμεταλλευόμενες μια συνθήκη ειρήνης, ανάμεσα στην Ελλάδα και Τουρκία, έβαλαν από το «παράθυρο» και τα δικά τους συμφέροντα.
Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται.
Μετά ήρθε το 1922 και ο ανεπανάληπτος Πρωτοπαπαδάκης.
Ο ένας εκ των έξι που εκτελέστηκαν στο Γουδί, είχε, σαν υπουργός Οικονομικών, την ριζοσπαστική ιδέα του για αναγκαστικό (εσωτερικό) δάνειο με διχοτόμηση του κυκλοφορούντος χαρτονομίσματος. Παγκοσμίως οικονομική πρωτοτυπία.
Μετά από αυτήν του την κίνηση το Ελληνικό Κράτος τον εκτέλεσε στο Γουδί μαζί με τους Γεώργιο Χατζανέστη, Δημήτριο Γούναρη, Μιχαήλ Γούδα, Ξενοφών Στρατηγό, Νικόλαος Στράτο, Νικόλαο Θεοτόκη και Γεώργιο Μπαλτατζή.
Μετά ήλθε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, και με την λήξη του το Σχέδιο Μάρσαλ.
Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία η διαχείριση του από την εγχώρια πολιτική ελίτ.
Μέσα σε 20 χρόνια από την έναρξη του σχεδίου Μάρσαλ γύρω στο 1.500.000. νικητές Έλληνες έχουν φύγει μετανάστες στην ηττημένη Γερμανία.
Μετά ήλθε η δόξα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, Πακέτα Συνοχής, πακέτα Delors, ΕΣΠΑ κλπ κλπ.
Και μετά κηρύξαμε πτώχευση.
Και η ίδια πολιτική ελίτ, ή ίδια Άρχουσα Τάξη συνεχίζει να διαχειρίζεται, από τηλεοράσεως, την όλη μιζέρια.
Και εμείς Έθνος Αφελών απλά παρακολουθούμε.
Παρακολουθούμε περιμένοντας τον κάθε άνεργο πολιτευτή να περάσει από την πόρτα μας, να μας σφίξει το χέρι και να μας χτυπήσει στην πλάτη για να τον ψηφίσουμε.
Έθνος Αφελών, Έθνος Ευνούχων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου